Even wat feitjes...
Door: Martijn
Blijf op de hoogte en volg Martijn
22 Juli 2013 | Nepal, Pokhara
Nepal
Dag allemaal,
Hier een kleine update uit Nepal. Hoe gaat het met jullie? Genieten jullie van het mooie weer in Nederland? Met zulk weer hoef je helemaal niet naar het buitenland toch?
Zeker niet naar Nepal in de regentijd...van te voren wist ik niet helemaal wat ik van het weer kon verwachten. De ene regentijd is de andere niet. In warme landen in Zuid-Oost Azië bouwt het zich vaak op tot een flinke bui in de namiddag, terwijl er andere streken zijn waar het dagen achtereen kan regenen. In deze moderne tijd hebben we natuurlijk onze middelen om dit te controleren. Leuke apps op onze telefoon die buien kunnen volgen en de temperatuur per uur aangeven. Ik heb wat uren op mijn mobiel en ipad gezocht naar de juiste omschrijving van het weer in Nepal voor tijdens mijn reis. Conclusie uit deze wekenlange, onzinnige zoektocht: Het weer is niet te voorspellen en zeker niet in een land waar moderne middelen nog niet volledig zijn geïntroduceerd. Dus hier is mijn voorspelling voor volgend jaar op basis van mijn recente ervaringen. Kathmandu: heet, vochtig en soms een buitje, wanneer deze valt is deze wel hevig bij aanvang en kan vervolgens de hele nacht door gaan. Iets hoger in de bergen/heuvels rondom de Kathmandu-vallei (lees Nagarkot), laag hangende bewolking, die mist en buien veroorzaken. De fantastische uitzichten in de vallei worden schaars waargenomen.
Vanwaar deze fascinatie voor het weer? Wellicht omdat ik bepaalde zekerheden zocht voorafgaand aan deze reis. Een stukje geruststelling voor mezelf en mijn groep. Bij het navragen naar de voorspellingen bij de locale gids op deze reis kwam wellicht het hoge woord eruit. " maybe no rain, maybe rain, I don't no?". Kortom maak je niet druk, we zien wel...ok, met die instelling ga ik dan ook maar verder in dit intrigerende land.
Er is veel meer om je druk te maken in dit land. Tot 1953 was dit landje in de Himalaya van de rest van de wereld afgesloten. Een slaperig land geregeerd door een koning die het feodale systeem tot in de 21e eeuw heeft kunnen brengen. Na 1953 werden de deuren geopend en kwamen er geïnteresseerden vanuit de heel de wereld om te zien wat er verscholen lag in de valleien en in de bergen ten noorden van India en ten zuiden van Tibet. Het moet fascinerend zijn geweest om in die tijd het land te mogen bezoeken. Een land nog in de middeleeuwen waar vrijwel iedereen op het land werkt en zich alleen maar druk maakt over eten op de plank, of de oogst van de komende periode. Het gesloten karakter is weggenomen en heeft plaats gemaakt voor een hartelijke houding ten op zichte van buitenlanders.
In een eerder verhaal, in november, heb ik jullie al bijgepraat over mijn interesse in het koningshuis en wat er gebeurd is in 2001 en daarna. De situatie in het land is nog schrijnend. Het land heeft in 2006 afstand gedaan van het koningshuis om plaats te maken voor een democratie. In onze westerse ogen DE uitkomst natuurlijk, maar in een arm land als Nepal levert dit veel problemen op. Het eerste probleem is het uitblijven van een grondwet. Sinds 2006 zijn er verschillende coalities geweest die zich allemaal stuk beten op het schrijven van een grondwet. Iedere keer is er een ander stel invloedrijke personen die plaats nemen in het parlement en een poging doen om na verloop van tijd gefrustreerd het bijltje erbij neer te gooien, uiteraard niet na zichzelf op een schandalige manier te verrijken aan de functie in het parlement. Zie hier het volgende probleem. De personen die plaats nemen in het parlement en deelnemen aan de coalities. Deze gekozen personen weten zich heel goed gekozen te laten worden en beloftes aan de achterban te doen, maar eenmaal op de zetel waar ze invloed kunnen uitoefenen blijft het bij oeverloos geëmmer over met wie ze wel en niet in een coalitie willen en natuurlijk hoe ze vrienden en kennissen kunnen helpen via zijn nieuwe positie.
Gisteren sprak ik met de eigenaar van het hotel waar we overnachten. Hij vertelde dat zijn schoonvader kort onder de koning als minister had gewerkt en dat zijn vrouw nu politicologie studeert en veel mensen kent in het parlement. Dit laatste heeft natuurlijk ook te maken met haar vader. De eigenaar van het hotel sprak erg kritisch over de politieke situatie in Nepal. Hij omschreef een typerend moment uit eigen ervaring. Toen zijn schoonvader minister was bezocht hij regelmatig het kantoor van de minister. Zijn schoonvader werd meer dan eens gebeld in zijn aanwezigheid en dan hoorde hij hoe zijn schoonvader sprak over nutteloze zaken die geen enkel invloed hadden op de ontwikkeling van het land. En inmiddels weet hij via zijn vrouw hoe zaken nog weinig verandert zijn in het parlementsgebouw in Kathmandu. Meer dan eens komt een minister spreken op een conferentie over een bepaald onderwerp die kan leiden tot de ontwikkeling van Nepal. Dit zijn natuurlijk positieve geluiden, maar niet wanneer je bedenkt dat de minister binnenloopt en plaats neemt achter de microfoon en snel achter zich kijkt. Waarom doet hij dat? Om te lezen waar de conferentie nu eigenlijk over gaat. Vervolgens steekt hij een verhaal af met veel beloftes, maar geen garanties. En weer een nutteloze conferentie heeft plaats gevonden.
Ach, misschien wel weer genoeg politiek voor nu en terug naar het leven van de Nepalees. Een bijzonder volkje bestaande uit voornamelijk Newari, dit zijn de bewoners van de Kathmandu vallei en een aantal valleien daar buiten. Dan zijn er nog andere bewoners, zoals de Gurka, de Sherpa en nog meer kleinere etnische volkeren. Samen met de vele Tibetanen vormen zij de bevolking van Nepal. 90% van deze mensen werkt nog op het land en leeft nog op traditionele manier, dus van het land. Veel mensen zijn nog verstoken van elektriciteit en stromend water. Bovendien is het wegen netwerk nog niet zo ver ontwikkelt. Het land heeft te kampen met veel stroomstoringen, geen stromend water, slechte hygiënische omstandigheden en nog veel meer problemen en ondanks dat is het een van de vriendelijkste landen die ik ken.
In het volgende verhaal zal ik nog wel ingaan op de Nepali en de manier waarop ze zich manifesteren. Interessant om de verschillen te zien en te benoemen.
Voor nu heb ik weer meer dan genoeg geschreven. Wellicht niet mijn meest bijzondere verhaal, maar misschien een opmars voor meer.
Veel liefs uit Regenachtig Nepal!
Martijn
Dag allemaal,
Hier een kleine update uit Nepal. Hoe gaat het met jullie? Genieten jullie van het mooie weer in Nederland? Met zulk weer hoef je helemaal niet naar het buitenland toch?
Zeker niet naar Nepal in de regentijd...van te voren wist ik niet helemaal wat ik van het weer kon verwachten. De ene regentijd is de andere niet. In warme landen in Zuid-Oost Azië bouwt het zich vaak op tot een flinke bui in de namiddag, terwijl er andere streken zijn waar het dagen achtereen kan regenen. In deze moderne tijd hebben we natuurlijk onze middelen om dit te controleren. Leuke apps op onze telefoon die buien kunnen volgen en de temperatuur per uur aangeven. Ik heb wat uren op mijn mobiel en ipad gezocht naar de juiste omschrijving van het weer in Nepal voor tijdens mijn reis. Conclusie uit deze wekenlange, onzinnige zoektocht: Het weer is niet te voorspellen en zeker niet in een land waar moderne middelen nog niet volledig zijn geïntroduceerd. Dus hier is mijn voorspelling voor volgend jaar op basis van mijn recente ervaringen. Kathmandu: heet, vochtig en soms een buitje, wanneer deze valt is deze wel hevig bij aanvang en kan vervolgens de hele nacht door gaan. Iets hoger in de bergen/heuvels rondom de Kathmandu-vallei (lees Nagarkot), laag hangende bewolking, die mist en buien veroorzaken. De fantastische uitzichten in de vallei worden schaars waargenomen.
Vanwaar deze fascinatie voor het weer? Wellicht omdat ik bepaalde zekerheden zocht voorafgaand aan deze reis. Een stukje geruststelling voor mezelf en mijn groep. Bij het navragen naar de voorspellingen bij de locale gids op deze reis kwam wellicht het hoge woord eruit. " maybe no rain, maybe rain, I don't no?". Kortom maak je niet druk, we zien wel...ok, met die instelling ga ik dan ook maar verder in dit intrigerende land.
Er is veel meer om je druk te maken in dit land. Tot 1953 was dit landje in de Himalaya van de rest van de wereld afgesloten. Een slaperig land geregeerd door een koning die het feodale systeem tot in de 21e eeuw heeft kunnen brengen. Na 1953 werden de deuren geopend en kwamen er geïnteresseerden vanuit de heel de wereld om te zien wat er verscholen lag in de valleien en in de bergen ten noorden van India en ten zuiden van Tibet. Het moet fascinerend zijn geweest om in die tijd het land te mogen bezoeken. Een land nog in de middeleeuwen waar vrijwel iedereen op het land werkt en zich alleen maar druk maakt over eten op de plank, of de oogst van de komende periode. Het gesloten karakter is weggenomen en heeft plaats gemaakt voor een hartelijke houding ten op zichte van buitenlanders.
In een eerder verhaal, in november, heb ik jullie al bijgepraat over mijn interesse in het koningshuis en wat er gebeurd is in 2001 en daarna. De situatie in het land is nog schrijnend. Het land heeft in 2006 afstand gedaan van het koningshuis om plaats te maken voor een democratie. In onze westerse ogen DE uitkomst natuurlijk, maar in een arm land als Nepal levert dit veel problemen op. Het eerste probleem is het uitblijven van een grondwet. Sinds 2006 zijn er verschillende coalities geweest die zich allemaal stuk beten op het schrijven van een grondwet. Iedere keer is er een ander stel invloedrijke personen die plaats nemen in het parlement en een poging doen om na verloop van tijd gefrustreerd het bijltje erbij neer te gooien, uiteraard niet na zichzelf op een schandalige manier te verrijken aan de functie in het parlement. Zie hier het volgende probleem. De personen die plaats nemen in het parlement en deelnemen aan de coalities. Deze gekozen personen weten zich heel goed gekozen te laten worden en beloftes aan de achterban te doen, maar eenmaal op de zetel waar ze invloed kunnen uitoefenen blijft het bij oeverloos geëmmer over met wie ze wel en niet in een coalitie willen en natuurlijk hoe ze vrienden en kennissen kunnen helpen via zijn nieuwe positie.
Gisteren sprak ik met de eigenaar van het hotel waar we overnachten. Hij vertelde dat zijn schoonvader kort onder de koning als minister had gewerkt en dat zijn vrouw nu politicologie studeert en veel mensen kent in het parlement. Dit laatste heeft natuurlijk ook te maken met haar vader. De eigenaar van het hotel sprak erg kritisch over de politieke situatie in Nepal. Hij omschreef een typerend moment uit eigen ervaring. Toen zijn schoonvader minister was bezocht hij regelmatig het kantoor van de minister. Zijn schoonvader werd meer dan eens gebeld in zijn aanwezigheid en dan hoorde hij hoe zijn schoonvader sprak over nutteloze zaken die geen enkel invloed hadden op de ontwikkeling van het land. En inmiddels weet hij via zijn vrouw hoe zaken nog weinig verandert zijn in het parlementsgebouw in Kathmandu. Meer dan eens komt een minister spreken op een conferentie over een bepaald onderwerp die kan leiden tot de ontwikkeling van Nepal. Dit zijn natuurlijk positieve geluiden, maar niet wanneer je bedenkt dat de minister binnenloopt en plaats neemt achter de microfoon en snel achter zich kijkt. Waarom doet hij dat? Om te lezen waar de conferentie nu eigenlijk over gaat. Vervolgens steekt hij een verhaal af met veel beloftes, maar geen garanties. En weer een nutteloze conferentie heeft plaats gevonden.
Ach, misschien wel weer genoeg politiek voor nu en terug naar het leven van de Nepalees. Een bijzonder volkje bestaande uit voornamelijk Newari, dit zijn de bewoners van de Kathmandu vallei en een aantal valleien daar buiten. Dan zijn er nog andere bewoners, zoals de Gurka, de Sherpa en nog meer kleinere etnische volkeren. Samen met de vele Tibetanen vormen zij de bevolking van Nepal. 90% van deze mensen werkt nog op het land en leeft nog op traditionele manier, dus van het land. Veel mensen zijn nog verstoken van elektriciteit en stromend water. Bovendien is het wegen netwerk nog niet zo ver ontwikkelt. Het land heeft te kampen met veel stroomstoringen, geen stromend water, slechte hygiënische omstandigheden en nog veel meer problemen en ondanks dat is het een van de vriendelijkste landen die ik ken.
In het volgende verhaal zal ik nog wel ingaan op de Nepali en de manier waarop ze zich manifesteren. Interessant om de verschillen te zien en te benoemen.
Voor nu heb ik weer meer dan genoeg geschreven. Wellicht niet mijn meest bijzondere verhaal, maar misschien een opmars voor meer.
Veel liefs uit Regenachtig Nepal!
Martijn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
