Rusland is het Hermitage (of andersom)!

Dobre Utca (Goedemorgen),

De laatste loodjes zijn begonnen. Nog twee dagen met de groep en dan heb ik vakantie en vakantie heb je nodig wanneer je door Rusland gereisd hebt. Ik ben nu in Sint Petersbrug en dit is een schitterende stad waar Ines en ik nog lekker een week vakantie gaan houden.

Vakantie dus van de reis Rusland, velen van jullie zullen denken...ja ja...die Martijn heeft altijd vakantie met de reizen van hem. Ok, ok...ik geef toe dat er zeker vakantieachtige reizen tussen zitten. Reizen waar het heerlijk relaxen en bijkomen is, ondanks of misschien wel dankzij een groep. Deze reis Rusland is dat toch niet helemaal. De constante druk van het niet kunnen communiseren is een groot obstakel. Een chauffeur die doorrijdt bij een bezienswaardigheid terwijl ik in mijn hakkietakkie Ruski toch heel duidelijk heb gemaakt dat we wilden stoppen. Restaurants waar het moeilijk bestellen is zonder latijnse letters. Nee als reisbegeleider heb ik deze keer echt moeten werken! Moeten trekken en sleuren en iedere dag twe dagen vooruit werken. Plattegrondjes van de stad in het hoofd proberen te krijgen en proberen te onderhandelen bij bezienswaardigheden, restaurants en hotels.

Goed...het klinkt nu alsof ik het allemaal zwaar heb, maar dat valt nog wel mee. We hebben ontzettend veel kerken bezocht en prachtige steden gezien. De eerste week was het voornamelijk religeuze cultuur. De tweede week (gelukkig...) wat meer levende cultuur. De Rus is overingens geen West-Europeaan. Hij neemt het niet zo nauw met tijden en heeft geen neiging tot lachen. Een Rus heeft een redelijk norse uitdrukking. Deze zie je vooral in de metro's van St.Petersburg en Moskou. Ze staren voor zich uit alsof het de trein naar de hel is. Trouwens geen paniek blik, want ook dat ken de Rus niet.
Een kleine anekdote: Een stel uit mijn groep zat in Twer wat te eten. Aangezien het weer de afgelopen weken best redelijk is zaten zij op een terrasje. Naast hen zat een stel Russische jongens van een jaar of 20. Gedurende het drankje (want alcohol is hier verplichte kost) viel er plots vanaf het gebouw achter de jongens van 3 hoog een raam naar beneden. Een van de jongens werd op 20 cm na geraakt door het aanstormende glas. Eenmaal op de grond brak het glas en verslinterde zich. De jonges kregen ook glassplinters over zich heen. De reactie van de jongens...de jongen die op een haar na werd geraakt klopte het glas van zijn schouders, stond op en ging op de andere stoel zitten. Hij pakte zijn biertje weer op en nam een grote slok! Einde paniek...of eigenlijk geen paniek!

Momenteel zit ik te typen op een computer in het Hermitage. Een van de grootste kunstmusea ter wereld en vroeger een oase van rust voor de tsaarfamilie. Vandaag de dag is dat heel anders. Voor de deur staat een rij van honderden mensen die naar binnen willen. Binnen drukken groepen deze individueen bijna tegen de kunstwerken en de russische bewaaksters (want het zijn allemaal vrouwen) vallen bijna in slaap. De meest prachtige kunstwerken zijn verzameld door de tsaar familie. Rembrandt, Rubens, Da Vinci, Michelangelo, Van Gogh, Renoir etc. etc. ze hange er allemaal! En wij, wij vrijworstelen onze weg door het doolhof van kunst. Alexander de Grote wijst naar Ramses de tweede, terwijl de Babylonische vorsten je brengen tot de Byzantijnse iconen. Iedereen vergaapt zich en hoopt ooit in een hoekje van het Hermitage te hangen...of misschien toch niet. Misschien voel je je als Rus in het grote land dat Rusland heet. Vind je een hoek in het museum waar niemand komt. Is er niemand die vecht voor je jouw hoekje.
De hermitage is geweldig voor de vreemde bezoeker die zijn weg weet en de taal van het museum spreekt. Dit laatste geldt ook voor Rusland; komt goed voorbereid en spreek een beetje Russische. Een investering die zeker zal lonen. Kunstwerken zullen zich voor je openen, maar onvoorbereid op zoek te gaan naar dat enen schilderij van Monet is als op zoek gaan naar dat ene restaurant in Yaroslavl zonder plattegrond.

Zo maar wat memoires van Rusland...maar het antwoord heb ik nog niet!
Nog steeds houdt de vraag mij in de greep!

Nog twee dagen en dat is mijn liefje hier! Heerlijk dwalen door deze stad. Restaurantjes, het strand en heerlijk dwalen door de stad...we gaan genieten van het Venetie van het Oosten...maar vooral genieten van elkaar!

Dag allemaal,

Liefs
Martijn