Ziek, zwak en misselijk...

Dag allemaal,

Bbq is ook goed hoor op 22 aug...drinken we daarbij een bierjte, Alex? ha ha...
Bedankt voor jullie reacties...ik zou graag willen dat ik je een 1-0 kon voorstellen, Mark...helaas...

Inmiddels zijn we in Tibet, op het dak van de wereld...maar met moeite!
Ik had eergister zo'n dag dat alles mis ging.
In de ochtend zijn we in Xian naar het Terracotta leger gegaan. (Wellicht kan ik foto's bijvoegen). Toen de mensen daar rond aan het kijken waren en mijn gids me een heerlijke kop koffie aanbood gebeurde er het een en ander. Ik kreeg zoals gebruikelijk de tickets voor de vlucht naar Lhasa en de visumformulieren. Er bleken was kleine foutjes te zijn gemaakt en 1 hele grote. Zoals jullie misschien weten zijn de Chinezen heel strikt in het naleven van bepaalde gegevens rondom het geven van een visum (het moet een groepsvisum zijn, alle namen correct etc. etc.). De kleine foutjes mocht ik negeren, echter het oude paspoortnummer wat er van mij op stond zou nog wel eens voor problemen kunnen zorgen...ahum. Hierop controleerde ik ook de tickets (daar staat ook het paspoortnummer op) en ook daar was mijn paspoortnummer van mijn 3 jaar geleden verlopen paspoort. In lichte paniek en zweterige handen vertelde ik dit aan mijn gids. Ook zij was niet blij. We zijn druk aan het bellen gegaan en overal kreeg ik te horen...(eh...no ploblem, we solve it...yes we let you know etc.) Met samengeknepen billen in de bus terug en in de middag nog een programma voor de groep afgedraaid. Mijn gedachten waren toch ergens anders. Mijn gids zou naar het Chinese kantoor gaan om het te regelen en zou me direct bellen...rond 18:00 was ik nog steeds zonder zekerheid.
Om half zeven kwam het verlossende: (no ploblem, we solved it...op de visumformulieren was het oude nummer doorgestreept en het nieuwe ingevuld!).

In de consternatie was ik mijn draaiboek kwijt geraakt en deze was natuurlijk nergens te vinden. Dan maar een nieuwe uitprinten...hadden alle internetcafes waar ik naar toe ging geen printer. Alleen een waar ik 50 eurocent per pagina moest betalen (het zijn 75 pagina's!)
Uiteindelijk via floppies en halve documenten erop heen en weer gerend tussen internetcafe en een plaats waar ze een printer hadden zonder internet.

Die avond ging ik nog even pinnen. Mijn pasje erin en ik kreeg deze nooit meer terug. Verdommme wat een dag...nadat iemand me wist ter verzekeren dat ik mijn pasje morgen kon ophalen ben ik maar gaan slapen...deze dag had weinig goeds voor mij in het verschiet.

Volgende dag bleek beter te gaan, ticket was ok, visumformulieren werden niet gecontroleerd en mijn pasje kon ik ophalen.

Nu zijn we in Tibet en zijn er heel veel mensen ziek, 6! Allemaal hoofdpijn, overgeven en enorm moe...de afgelopen uren als broeder medicijnen toegediend (gelukkig geen setpillen!) en tussen de kloosterbezoeken door gekeken hoe het ging. Inmiddels voelen de meesten zich beter en zijn er 2 die in bed blijven vandaag.

Tibet is wel weer overweldigend, ondanks alle toeristen (voornamelijk Nederlanders), Chinese bouwplannen (de stad is misschien wel 2 keer zo groot als 4 jaar geleden) en de bedelaars. Lopend en kijkend naar de pelgrims die volledig opgaan in het geloof is magnifiek. Soms zou je zelf die passie ook wel weer willen hebben (weer...heb ik het ooit gehad, mam?)...

Al met al een geweldige ervaring en hopelijk schrijf ik binnenkort weer een te lang stuk over mijn belevingen in Tibet!

Veel liefs (en groetjes voor een ieder die liefs te klef vindt) vanaf het dak van de wereld!

Martijn