Ballonvaren...

Dag allemaal,

Het is al weer even geleden dat ik iets op mijn site heb gezet...we hebben ook al weer veel beleefd en veel genoten van de laatste dagen China. Ik sta op het punt om de trein te pakken naar Canton. Daar arriveren we morgenochtend en gaan we direct door naar Hongkong, met de boot.

Wederom bedankt voor de reacties. Hoop dat het nog steeds allemaal goed gaat. Willemijn nog even en dat kunnen we weer een biertje drinken op de, tegen die tijd, weer zonovergoten terrassen van Utrecht! Je verjaardag is ook al aanstaande, kan ik je nog ergens blij mee maken? Ben nog in China, dus kan vast nog wel een goedkoop iets op de kop tikken. Ik ben inmiddels ook al weer volgepakt met cd en dvd's...maar ja, da's niks nieuws...ha ha...

China wordt maar moderner en moderner. Had ik in een eerder stuk al opgemerkt dat ik veel van de plaatsen haast niet meer kon herkennen. Ook nu we verder in het Zuiden zijn is het niets anders. De meeste plaatsen zijn ingericht voor toeristen uit het westen, maar nu ook zeker uit het oosten (of uit het Rijk van het Midden, zoals de officiele naam van China luidt (Zhong Guo)). In de afgelopen bezoeken aan China was het bezoek aan een toilet iedere keer een beproeving. Stond je niet met je enkels in de urine, moest je wel je behoefte doen op de grote boodschap van je voorganger (en die daarvoor en die daarvoor). Gelukkig is deze manier van cultuurbeleving ons meestal gespaard gebleven! In het mooie stadje Lijiang zat je 4 jaar geleden nog 'gezellig' met z'n allen op een rij op het toilet (en dan zonder schotten, nu zijn er toiletten waar je niet eens meer op de doortrek knop hoeft te drukken.
Mobiele telefoons hadden het land al overgenomen, maar ook dit is steeds erger. In boeddhistische tempels wordt eerst met vrienden gesproken voordat de Grote Boeddha zijn offerings kan verwachten. Een gids onderbreekt iedere keer zijn uitleg om de telefoon maar op te nemen. Ach...het is in Nederland natuurlijk niet veel beter.

Toch is er in dit land een soort revolutie bezig. Ik zou het haast de Olympische Revolutie willen noemen. Het jaar 2008 komt eraan en de Olympische Spelen in Beijing lijkt alle mensen in een roes naar het goud te stimuleren. Alles moet mooier, groter, beter en Chinezer! Een volk wat 25 jaar geleden nog aan het opkrabbelen was van de Tirannie van Mao, staat nu fier met de borst vooruit. Dit land kan alles aan. En ondanks dat onze beleving hier nog steeds niet mee strookt, mogen wij als volgevreten westelingen deze revolutie niet veroordelen. Alleen maar beoordelen. De huidige jeugd groeit op in een land wat het tempo heeft aangenomen van de TGV. Alles verbeterd, wegen, computers, scholen, visaregelingen etc. etc. Hier in Yangshuo hebben ze tegenwoordig zelfs de mogelijkheid om met een ballon over het mooie karstgebergte te vliegen...
Dit is een heel slecht bruggetje naar mijn beleving van vanochtend. Er waren 9 mensen in mijn groep die een ballonvaart wilden maken. En bij zoveel personen was het voor de reisbegeleider gratis. Deze kans liet ik niet aan me voorbij gaan.
Vanochtend om 6 uur werden opgehaald uit het hotel. Enigszins gespannen stapje ik in de auto (de groepsleden zeiden achteraf dat ik ook een beetje stil was). Ik dacht dat ik altijd een redelijke koele kikker was...maar eenmaal in het mandje, was het zweet niet alleen van de hitte. De ballon steeg enorm snel en ik klampte mij vast aan de zijkant. Ik heb wel vaker gemerkt dat ik een soort van hoogtevrees heb, maar nu weet ik het al weer iets zekerder. Het duurde 10 minuten voor ik weer mijn normale hartslag had en kon genieten van het overweldigende uitzicht (volgende keer volgen de foto's). De ballon ging van 10 meter boven de grond tot 500 meter. Steeds weer op en neer! Het is moeilijk om te omschrijven hoe het was, maar het was GAAF!!!

Nu zit in nog even te typen voor ik straks naar het station ga rijden. Nog een nachtje in de trein, twee nachtjes in Hongkong en mijn vakantie kan beginnen! 5 dagen Hongkong...ik ben erg benieuwd...
Jullie lezen het vast wel weer...

Voor nu, nog een prettige zondag!

Groetjes en liefs

Martijn