Sarah en haar guangzi
Blijf op de hoogte en volg Martijn
13 Augustus 2012 | China, Chengdu
Wat leuk om te lezen dat jullie mijn verhalen lezen. Pa en ma, leuk dat jullie lekker gaan fietsen, jammer dat ik jullie pas later zie. Jorgen, hoe was de reis in de Baltische Staten? Leuke groep en niet te veel banden hoeven te plakken? Hennelien, ik hoop dat je het niet erg vind dat ik even niet te veel aan het ROC denk. Lake District daarentegen...klinkt goed!
Nes, mijn haar zit weer goed hoor.Nu moet ik alleen nog op zoek naar een goede wax, die schijnen ze hier niet te hebben.
Mijn avontuur in China gaat maar door. Iedere dag komen er weer dingen langs waar wij ons allemaal over verbazen. Dat maakt het land waarschijnlijk het leukst. Vandaag kreeg iemand in mijn groep weer een heel bijzonder verzoek. Een vrouw met een meisje van een paar weken oud sprak hem aan in het restaurant waar we zaten. Na een kort gesprek waarin wat beleefdheden werden uitgewisseld, kwam het gesprek op de baby. De vrouw vroeg aan de man of hij een Engelse naam voor de baby kon verzinnen. Enigszins overdonderd dacht de man na over deze vraag. Hierop riep hij uit: Sarah? De Chineze vrouw knikte tevreden. Dat klonk erg goed. Gerard was ietwat verrast over deze reactie. Vanaf nu is er dus een Chinees meisje dat als Engelse naam Sarah gaat gebruiken. De naam werd nog even gespeld in de mobiele telefoon en er was overeenstemming. Erg leuk voor Gerard, naast zijn eigen 3 kinderen heeft hij ook een Chinees meisje een naam gegeven. Hier moet bij worden aangetekend dat het meisje al een Chineze naam had. Om het ons wat makkelijker te maken nemen Chinezen die met ons samenwerken een Engelse naam aan.
Interessant aan de Chinezen is het sociale netwerk waar ze afhankelijk van zijn. Dit noemt men guangzi(of zoiets). Wanneer ik samenwerk met Chineze gidsen gebeurt het regelmatig dat we dingen boeken of regelen via de guangzi van de gids. Een Chinees kent altijd wel iemand die wat kan regelen. Deze guangzi is een sociaal netwerk bestaand uit je familie, vrienden, kennissen en weer kennissen van kennissen. Zonder dit netwerk ben je hier nergens. Mijn gidsen hebben kennissen bij het hotel die dingen kunnen regelen. Zo wilde ik in Beijing een extra bed regelen voor een 3 persoonskamer. Tot zover geen moeilijkheden, maar lastig werd het toen bleek dat er geen matras op het bed lag. Nu zijn de meeste bedden wat harder in China, maar op een plank slapen (met een dun dekentje erover heen) willen wij Nederlanders niet. Nu komen er twee dingen naar boven. Als eerste de receptionist die geen beslissing of initiatief kan of mag nemen. Ten tweede de guangzi van mijn gids en baas.
Bij navraag van bij de receptionist kwamen we niet verder dan: "we put a new bed with matras in the room" (en dan in iets minder Engels). Hierop bevestigde ik het eerste gedeelte : "Yes, there is a bed..." en sprak ik het tweede tegen: "...but there is no matras". Gegiechel (de Chineze manier om gezichtsverlies te voorkomen)! Na wat vriendelijke dwang heb ik de receptioniste boven in de kamer. Het is inmiddels duidelijk dat er geen ECHT matras is. Gegiechel. 'you wait here'. Dacht het niet en onder luid gegiechel stond ik weer bij de receptie beneden. Ik wist dat dit op deze manier niet opgelost zou worden. Op dit moment verwacht je initiatief en inovativitiet van de receptioniste, wanneer het een hotel in een ander deel van de wereld zou zijn. Echter dat is hier niet het geval. De manager dan maar? Nee, die is er niet. Dan maar zelf een oplossing aandragen: ' maybe my guest can have extra room? (je begint vanzelf Chinees Engels te spreken). "no, sorry'
Zie hier de Chinafrustratie...mensen hebben niet geleerd initiatief te nemen. Op scholen wordt dit dan ook afgeleerd en creatieve breinen helaas veelvuldig vervolgd.( maar dat is een ander onderwerp)
Dan maar het netwerk in, want gelukkig heb ik ook een klein guangzietje.Via mijn agent helemaal in Guangzhou (2500km van Beijing) regelde ik binnen no time een kamer. Guanzi bedankt.
Inmiddels word ik uit het internet cafe gezet, dus zal mijn volgende verhaal weer even op zich laten wachten.
Woensdag is Nesje jarig: Gefeliciteerd lief...jammer dat ik er deze keer niet bij ben. Love u kussies voor je verjaardag!
Tot snel allemaal
Liefs
Martijn
-
13 Augustus 2012 - 19:16
Inés:
Dankjewel lieverd! Wij gaan het samen ook nog vieren!
Succes de 'laatste' 13 dagen. Dikke kussen -
13 Augustus 2012 - 20:10
Annelies :
Heb even inhaalslag gemaakt...wat een leuke verhalen weer broertje!! Iedere dag weer een nieuwe belevenis! Leuk! Met ons redelijk goed. Vince hersteld langzaam van waterpokken en ik zit weer met ontsteking in been. Vervelend! Met jade en mars alles oké gelukkig! Vakantie zit er weer op. We hebben echt supertijd gehad in Italië! Zo mooi daar! Vandaag weer voor het eerst gewerkt. Ook weer leuk hoor. Hoop snel weer van je te horen. Dikke kus en groetjes van ons vier xxxx -
16 Augustus 2012 - 18:54
Papa En Mam:
hoi martijn, wat weer een leuk verhaal,de tijd vliegt voorbij ,hier is het prachtig weer en het blijft het weekend ook warm...We krijgen het weekend bezoek van Ines,gezellig!!!
We gooien haar in het zwembad voor afkoeling want de temperatuur gaat naar boven de 30graden.
We hebben het in de winkel ontzettend druk en dat is erg fijn want de laatste jaren was het met de bouwvak erg slecht , dat is dus een goede zaak....
Wat voetbal betreft Nederland heeft verloren van Belgie met 4-2
Pap gaat zo meteen met de crossfiets een ronde doen en ik ga met Femie een eind fietsen,moregen komen Vince en Jade dus dat wordt zwemmen,lieverd we wensen je nog heel veel plezier en tot de volgende keer,heel veel liefs en een dikke zoen van ons xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley