Massage en corruptie...altijd happy ending - Reisverslag uit Hội An, Vietnam van Martijn Smit - WaarBenJij.nu Massage en corruptie...altijd happy ending - Reisverslag uit Hội An, Vietnam van Martijn Smit - WaarBenJij.nu

Massage en corruptie...altijd happy ending

Blijf op de hoogte en volg Martijn

04 Oktober 2012 | Vietnam, Hội An

Dag allemaal,

Het is weer even geleden, maar nu volgt dan toch nog een verslag vanuit Vietnam. Dit is de laatste want over 3 kwartier staat er een bus klaar die me naar de luchthaven brengt. In totaal ga ik 22 uur reizen om morgenochtend om 7 uur weer in Nederland te zijn.

Vietnam is geweldig geweest. Een land dat op zo veel verschillende manier verrast en voor iemand die net uit China komt een heerlijkheid om te zijn. Dingen zijn hier goed geregeld. We hebben gewone toiletten, veel mensen die Engels spreken, goedkope prijzen en een heerlijke groene omgeving.
Wanneer je me vraagt wat me bij zal blijven dan zijn dat veel dingen. Het is een land met vele gewelidg leuke dingen en vooral de sfeer maakt het compleet. De heerlijke bergen in het noorden zijn geweldig om rond te dwalen. De vele kleurrijke markten die hier zijn. Brommers die hier fungeren als vrachtwagens. Heerlijk!

Voor een stukje ontspanning ben ik net even naar de massage geweest. Heerlijk om even je ogen te sluiten terwijl er aan je gepulkt word. Of eigenlijk niet gepulkt, maar behoorlijk geduwd en geknepen. De kleine Vietnameze meisjes blijken behoorlijk sterke handen te hebben. Terwijl je op het bed ligt klimmen ze boven op je. Er wordt met het volle gewicht op je meridianen gedrukt, je wervel kolom wordt nagelopen en de schouders krijgen flinke knepen te verwerken. De massage van een deel van je lichaam eindigt met een rospartij. Op die manier wordt de bloedsomloop nog even gestimuleerd. Zo worden de verschillende delen van je lichaam onder handen genomen. Mijn gids had verteld dat vrijwel iedere man de massage laat eindigen met een happy ending. Dit was ik eigenlijk niet van plan. Wel vervelend dat die gedachte dan steeds door het hoofd schiet. Om te voorkomen dat ik ook maar enige verwachtingen heb in die richting had ik me voorgenomen om af en toe een beeld in mijn hoofd te nemen die dat onder controle zou moeten houden. 'Erika Terpstra in een badpak' , maar aangezien zijn van die opwindende reizen onderneemt was dat geen goed beeld. Dus kwam ik uit op de gedachte aan de toiletten in het vliegtuig waar ik straks in moet zitten. Gelukkig was dit allemaal niet nodig en eindigde de massage happy met een beheerste 'finished sir!' Van pure opluchting gaf ik het meisje een fooi van 50.000 dong. Omgerekend 2 euro. Toch een vierde van de prijs voor de hele massage.
Ach ja, altijd leuk zo'n massage. Er is nog iets anders dat me opgevallen is in Vietnam. En dat is de corruptie. Wanneer je een paar dagen hier rondreist heb je het nog niet zo door, maar de afgelopen dagen heb ik het van dichtbij mogen meemaken. Ik zal nog snel twee kleine verhaaltjes vertellen, goed?
We rijden met de bus naar Halong Bay. Een geweldig mooi gebied waar je zeker een keer naar toe moet. Schitterend karstgebertge in het water. Yangshuo na een een flinke overstroming zou je kunnen zeggen. Dit doet trouwens even niet ter zake. Met de bus waren we lekker op weg toen de bus lastige brommerrijders voor zich zag. Na een paar keer flink toeteren bleven de jongens voor de bus rijden. Dan er maar rechts langs. Oeps foutje! Na ongeveer 2 kilometer staat de politie de bus op te wachten. We worden tot stoppen gebracht en de chauffeur moet de agent volgen. Ze gaan samen op een plaats staan die niet zichtbaar is voor iedereen. Wat daar gebeurd kan dan ook niet helemaal door de beugel. De agent weet te vertellen dat er een foto is gemaakt van de bus die rechts aan het inhalen was. Dat zou een flinke boete worden. En inderdaad de boete is flink voor Vietnameze begrippen 800.000 dong (32 euro). Daarnaast moet de chauffeur zijn rijbewijs voor een maand inleveren. Vooral dit laatste is natuurlijk verschrikkelijk. En dat weet de politieagent ook. De onderhandelingen zijn dan ook open. Er worden bedragen genoemd en er wordt gediscussieerd. Terwijl wij nog zitten te wachten wordt na een kwartier de definitieve prijs bepaald. 1.400.000 dong (56 euro). De chauffeur heeft zijn rijbewijs nog en stapt opgelucht in de bus. Even later weet hij te vertellen dat de brommers die hem dwars zaten door de politie ingezet zijn. En ook de fotograaf staat netjes op een afgesproken plaats. Op deze manier gaat het hier. Je merkt dat mensen doodsbenauwd zijn voor de politie.

Tweede verhaal. Hier in Hanoi is er de beroemde Water Puppet Show. Een theatermanier waar mensen achter een scherm in een grote bak met water poppen voor het scherm laten bewegen. Best geinig om te zien. (alhoewel de bankjes wel erg Vietnamees waren en wij met onze knieen in de nek naar de show zaten te kijken). Goed, dat doet even niet ter zake.
Toen wij de kaartjes wilden gaan kopen bleken deze al uitverkocht te zijn. Dat was behoorlijk balen, want wij (de gids en ik) hadden beloofd de kaartjes te regelen voor de hele groep voor de laatste avond. Aan het loket vroeg ik dan ook aan de gids: 'kunnen we de vrouw niet iets extras geven om op dit manier alsnog kaartjes te krijgen?' Helaas kregen we hierop nul op het recest. Na wat dralen en nog wat zeuren vertrokken we. Wat nu? Er zijn twee oplossingen. Of de show niet doen of anders via onze reisagent in Vietnam nog wat proberen te regelen. We gingen het maar proberen. Na een telefoontje naar het agentschap werd er niet vreemd gereageerd. Prima, wij bellen wel even. Terwijl de gids en ik heerlijke kip curry zaten te eten kwam er een prettige telefoontje. Onze agent kon 21 kaartjes regelen, maar dan wel voor de hoofdprijs. De kaartjes zijn normaal 60.000 dong (2,40), maar we moesten ze kopen voor 100.000 (4,-). Huh? Hoe kan dat zou je zeggen. Dat zit zo: een van de medewerkers van het theater neemt aantal kaarten mee. Deze koopt hij op en verkoopt hij dan aan agentschappen. Hij verdient hier behoorlijk mee. Het is ontzettend corrupt, maar voor ons deze keer wel goed. De kaartjes werden via een courier aan ons geleverd en de betaling vond plaats in het geniep!

Tot zover weer mijn verhalen. De volgende komen uit India.

Zie jullie deze week weer

Liefs
Martijn

  • 04 Oktober 2012 - 11:12

    De Lachende Boeddha:

    Na het terug lezen vind ik het allemaal wel heerlijk! Misschien moet ik daar nog een ander woord voor gebruiken

  • 04 Oktober 2012 - 22:19

    Linda:

    Wat gezellig dat jullie toch komen!!!
    groet Linda

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Vietnam, Hội An

Vietnam geschiedenisles en andere zaken

Xin Ciou allemaal,

Een nieuwe reis en een nieuwe bestemming. Na ruim een week in Nederland en heerlijke relaxte vakantie in Denemarken ben ik donderdag op het vliegtuig gestapt naar Vietnam. Deze keer voor 'slechts' 3 weken. Eigenlijk net te weinig om het land echt door te krijgen. Gelukkig helpen eerdere ervaringen wel mee.
In mijn eerste verslag van mijn verlof schreef ik over de verschillende zaken waar ik over zou nadenken tijdens mijn reizen. Wel, ik ga proberen daar mee door te gaan. Alhoewel ik wederom mezelf leer kennen als iemand die moeilijk knopen door kan hakken. Dit deels omdat ik zo veel dingen leuk vind en voor een deel omdat ik niet zo goed weet wat ik wil. Dit laatste moet afgelopen zijn. Toch is het werk als reisbeleider daar misschien niet helemaal het juiste beroep hiervoor. Ik moet klaar staan voor de wensen van de klant en mijn eigen wensen moeten soms even in de koelkast. Nu weet ik dat ik daar redelijk goed in ben, dus deze reis zal uiteindelijk wel een aantal momenten krijgen waar ik even aan mezelf kan 'werken' , maar dat gaat vast later in de reis komen.

Vietnam als nieuwe bestemming is tot op dit moment nog niet zo nieuw. Vele beelden van eerdere reizen in 2000 en 2004 komen weer langs. Het land gaat lang niet zo snel als China. Daar zag ik het land voor mijn ogen bijna veranderen. Hier in Vietnam gaat het veel langzamer. Hier rijden nog steeds een enorme hoeveelheid aan brommers en scooters door de straten. De meeste faciliteiten zijn nog net als een aantal jaren geleden. Ook deze keer raak ik weer gefascineerd door de Vietnam oorlog die bijna 40 jaar geleden is geeindigd. Vreemd om te bedenken dat het zo lang geleden is geweest, maar aan de andere kant ook nog zo dicht bij. Het land is er nog wel vol mee bezig. Gisteren hebben wij gegeten bij een heldin van de VC. Ieder jaar wordt haar restaurant nog bezocht door de hoogwaardigheidsbekleders van dit land. Even schoot de gedachte door het hoofd dat ze ons wellicht als Amerikanen zou aan zien aangezien de reisbegeleider een volgevreten lichaam heeft. Gelukkig was dit niet waar en begroette ze mij allervriendelijkst. Dit laatste was niet in de laatste plaats omdat ik 20 personen naar haar restaurant bracht.
Wanneer je hier in het zuiden van Vietnam reist wordt je ook regelmatig geconfronteerd met de oorlog. In het War Remnant Museum in Siagon (Ho Chi Minh City) hebben de Vietnamezen een fascinerende tentoonstelling gemaakt over de gruwelijkheden van de Amerikanen tijdens de Vietnam Oorlog (of Amerikaanse oorlog zoals de Vietnamezen het noemde). Het museum heette oorspronkelijk het Museum van de Amerkiaanse Oorlogsmisdaden, maar deze naam is veranderd na de 'opendeur'-politiek in 1986. In dat jaar zocht Vietnam meer contact met de landen die het communisme niet hadden omarmd. En hierbij hoorden ook Europeze landen (en die waren niet zo enthousiast over de naam van hun bevrijders tijdens WO II). Je ziet in het musuem de meest gruwelijke foto's van Amerikaanse soldaten die mensen vermoorden en verminken. Bij iedere foto staat een iets te gedetailleerde uitleg over wat er te zien is.
Ook in de Cu Chi tunnels komt het Amerikaanse verleden weer naar boven. Met een glimlach vertelt onze gids over de 'heldendaden' van zijn vader. Hij zat bij de Vietcong en vanuit de tunnels beheerstten zij de regio. Dit ging zelfs zo ver dat ze tunnels hadden onder de grootste Amerikaanse basis in Vietnam. Hier verrasten zij de Amerikaanse soldaten met een nachtelijk bezoek, vaak met dodelijke afloop voor een nietsvermoedende Amerikaanse soldaat.
Fascinerend om te zien hoe de Vietnamezen na deze gruwelijkheden een geheel andere koers konden varen. Een koers die hen in eerste instantie het communisme bracht. Van 1975 (toen Vietnam officieel herenigd werd) tot 1986 werd op alle mogelijke manieren het communisme beleden. De inmiddels overleden held (1969) Ho Chi Minh had de Vietnamezen overtuigd dat gelijkheid de oplossing zou zijn. De Zuid-Vietnamezen, voor een deel gewend aan luxe van de Zuid-Vietnamees kapitalisme, moesten zich gaan schikken naar de wensen van de Noord-Vietnamezen. Alle mensen hadden een baan, tenzij je met de Amerikanen had gewerkt. Deze laatste groep ging naar heropvoedingskampen. Wanneer je een baan had dan werkte je voor de overheid en werd je betaald in rijst en vlees. Iedereen kreeg 10kg rijst en 1/2 kilo gedroogd vlees per maand. Daar moest je het mee doen. Langzaam maar zeker werden mensen luier, want het maakte niet uit hoe hard je werkte, je kreeg toch hetzelfde. De enige baan waar je wat meer kreeg was een baan bij de Communistische Partij. Dit kon niet goed aflopen natuulijk. En in 1986 was daar het breekpunt. Na overleg met China (en de Sovjet Unie) wordt Vietnam opener. In 1990 is de vollidige opheid een feit. Langzaam maar zeker komt er weer leven in de economie. Nu zijn we 22 jaar verder en is het land redelijk welvarend. Nog steeds 23 % leeft onder de armoede grens van $ 1,- per dag, maar er is voldoende eten en de bevolking lijkt tevreden.
Pff...wat een geschiedenis les is dit geworden. Ik hoop dat mijn studenten dit lezen ;-)

Ik heb hetgeen hierboven geschreven omdat ik een onzettend leuke gids heb. Deze reist de hele reis met me mee en kan me een kijkje geven in de psyche van het land. Ik realiseer me ook dat hij wel wat gekleurd is. Hij heeft een goede baan en is een gefortuneerd man na Vietnameze standaarden. Bovendien is hij een Chinees in Vietnam, maar ook dit geeft leuke perspectieven. Kortom ik heb het best na mijn zin.

Dan hier nog een paar 'leuke' dingetjes:
- In Vietnam serveren ze vaak ijsklontjes in je bier;
- Een vrouw uit mijn groep is aangereden door een taxi, niks ernstigs;
- Af en toe giet het hier, gisteren zijn we volledig nat geregend op weg naar het restaurant;
- Hier in Cantho, waar ik nu ben, is de specialiteit waterslang in restaurant. Heerlijk, slechts 7 mensen uit mijn groep durfde dit te proeven
- Vanavond hebben 4 dames de hele avond met hun benen op de stoel gezeten omdat er 2 kakkerlakken langs kwamen

Tot zover, ik ga weer slapen, want morgen moet ik om 6:00 klaar staan voor Tai Chi of een potje shuttle bal (ik denk het laatste). Daarna gaan we naar de Drijvende markt.

Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal en ik vind het leuk om iets van jullie te horen.

Veel liefs,

Martijn

Recente Reisverslagen:

04 Oktober 2012

Massage en corruptie...altijd happy ending

21 September 2012

Wat een $#@-werk...;-)

17 September 2012

Geschiedenisles...en andere zaken
Martijn

Hallo Allemaal, Op 19 juli staat het weer te gebeuren. Voor de derde keer ga ik als reisbegeleider voor Djoser naar het mysterieuze China. Deze keer ga ik met een groep die ik ook mee mag nemen naar Tibet! Yes! De afronding van school is bezig en ik kan me goed voorbereiden op deze mooie reis!

Actief sinds 05 Juni 2006
Verslag gelezen: 12446
Totaal aantal bezoekers 76965

Voorgaande reizen:

13 September 2012 - 05 Oktober 2012

Vietnam geschiedenisles en andere zaken

19 Juli 2006 - 21 Augustus 2006

Mijn eerste reis

Landen bezocht: